Zoveel staat vast dat oud-minister Eveline Herfkens in de periode 2002 tot 2006 ten onrechte een kwart miljoen dollar heeft gekregen van het ministerie van buitenlandse zaken, toen zij in New York bij de VN-organisatie UNDP werkte. Dat geld was bedoeld als tegemoetkoming in de huurkosten, maar dat was in strijd met de reglementen van de volkerenorganisatie. Die bepalen dat haar medewerkers onafhankelijk van individuele staten hun werk moeten doen en uit dien hoofde geen cent van een individueel land mogen ontvangen.In al haar eenvoud is het een glasheldere regeling. Het zou een mooie boel worden als VN-medewerkers betaald worden door afzonderlijke landen, laat staan door het land van herkomst. Voor wat hoort wat, niet waar? Voor je het weet laten zulke medewerkers hun oren hangen naar hun begunstiger, wat onmogelijk de bedoeling kan zijn van de VN, die in dienst staat van de volkerengemeenschap als geheel. Het was daarom op zijn minst rijkelijk naïef van Herfkens dat zij met deze tegemoetkoming instemde, of er misschien wel om heeft gevraagd, zoals nader onderzoek moet uitwijzen.
Wat deze kwestie gecompliceerd maakt is dat Herfkens gebruik meende te mogen maken van een bestaande regeling. Zo kregen andere Nederlanders op vergelijkbare posten ook een vergoeding, waarmee vaststaat dat ook het departement fout zat. Vanzelfsprekend ontslaat dit Herfkens niet van haar plicht de VN-regels na te leven. Zij houdt echter vol dat zij die niet kende en dat niemand haar daarop heeft aangesproken. Als gezegd, dat is naïef en formeel redenerend zit ze daarmee ook fout: iedereen wordt geacht de wet te kennen.
Het is echter een fout die op zijn minst mede in het leven is geroepen door het departement. Die wetenschap dwingt tot enige terughoudendheid. Maar die kon de politiek in het geval Herfkens niet opbrengen. Het begon ermee dat PvdA-leider Bos haar de fout geducht inpeperde, vervolgens heeft het kabinet haar gevraagd de vergoeding terug te betalen en het eindigde ermee dat de Tweede Kamer dit verzoek in een eis wenste om te zetten. Daarmee werd de oud-minister met een morele last opgezadeld, terwijl het onderzoek in deze kwestie nog in volle gang is. Zowel hier als in Washington.
Onder deze omstandigheden restte minister Verhagen weinig anders te vermelden dat hij juridisch geen been heeft om op te staan. Dat is al te mager om een ex-collega met een morele last op te zadelen.
1 comment:
It has been 3 months now since the last posting to UNDP Watch to air the blood soaked laundry of UNDP and its negligence in Algeria which cost the lives of 13 of our colleagues and the gross mismanagement of the Security Unit for UNDP. 3 months to take action to prevent another Algeria. 3 months to make the changes in the Security Unit to make sure that rules and regulations are followed in hiring and that the falsely titled deputy chief is removed. But what has happened?
UNDP executive board has given over 30 million dollars to the Security Unit to provide for our safety after Algeria. Of course Mr. Jab Swart has been placed in charge of managing this fund again, even following his inability to give funds to Algeria when it was needed most. Each region was asked to prioritize the needs for using these funds. each responsible regional security unit focal point reviewed and approved these requests. The security unit budgeting manager reviewed and validated these requests.The Administrator and Associate Administrator have reminded everyone that security is the highest priority and that the funding is available to help protect us. But what has happened in this 3 months? NOTHING.
Mr.Jab Swart sits on his deputy chief's throne and 'manages' this fund. If you ask anyone they refer to this fund as "Jab's fund". Funds for some moving of UNDP offices have been proposed but not a penny has been issued. Almost every UNDP country office where you and I work every day far from Mr. Jab Swart in his private ofice in New York have asked for funds. What have we received NOTHING.
Mr. Jab Swart was keen to use "his" fund last year to give funds to projects he personally endorsed such as thousands for countries in Europe where his friends worked. Many thousands for other countries where there was a lesser threat than in Algeria, where again Mr. Jab Swart's friends worked or where he had worked himself. But Algeria was given funds for only some radios. How did Mr. Jab Swart think that a few radios would help against a bomb? In Mr. Jab Swart's management of security it is more important to but an armoured truck for his friends in Somalia where the staff worked from a safe hotel most of the time. For Algeria Mr. Jab Swart did virtually NOTHING.
With the blood of 13 UN colleages on his hands it could be expected that Mr. Jab Swart would be eager to make right and do for us what he refused to do for Algeria. But he has done NOTHING.
In Africa we have a saying: Rain beats a leopard's skin, but it does not wash out the spots. The rain of our colleagues' blood was not enough even to wash out Mr. Jab Swart's spots of incompetence. His background is not security and he is an incompetent manager and UNDP administration has not seen fit to remove him. Again my friends, what has been done NOTHING.
Perhaps Mr. Brahimi and his investigating team will see the truth behind Mr. Jab Swart's spots. But I and many others expect the usual NOTHING.
Post a Comment