Waarom leidt de affaire Herfkens tot de heftige commotie welke zij tot heden met zich heeft meegebracht? Het antwoord luidt ongetwijfeld: de gewone burger voelt zich geschoffeerd vanwege een ernstige schending van het beginsel van rechtsgelijkheid, welk beginsel hierin bestaat dat iedere burger op gelijke wijze dient te worden behandeld. De betaling aan Eveline Herfkens was onverschuldigd, dat staat vast.
Een regelgeving waarvan de minister spreekt in zijn brief d.d. 28 augustus aan de Tweede Kamer is niet aangetoond. De minister, Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken, draait en keert.
Aanvankelijk werd gesteld dat het onmogelijk zou zijn nog te traceren wanneer en hoe de geldstroom tot stand is gekomen.
Die mededeling is absoluut onwaar. Immers, eenvoudige internetraadpleging brengt terstond het beroemde memo boven tafel dat op 9 oktober 2002 vanuit onze ambassade bij de Verenigde Naties in New York is verzonden aan de afdeling HDPO van het ministerie van Buitenlandse Zaken te Den Haag. Daarin werd de subsidie voor Herfkens gevraagd.
Onderaan het memo is de naam van degene die het heeft opgesteld weggepoetst, maar er staat wel nog vermeld dat die persoon gebruik maakte van het toestel 212 op diezelfde ambassade.
Het moet eenvoudig zijn na te gaan welke ambtenaar zich bezig heeft gehouden met die aanvraag. Nu is het weer 'een regeling' die subsidie zou toestaan. Een regeling die er niet is! Waarom toch die wanhopige pogingen Herfkens 'haar' geld te laten behouden? Is de minister bezig zijn topambtenaren uit de wind te houden? Is er sprake van een topje van een ijsberg? Wat er ook van zij, duidelijk is dat Herfkens zich bevindt in een omgeving die zich er sterk voor maakt de door haar onterecht ontvangen overheidsgelden te laten behouden.
Ons kent ons, lijkt het wel. Dat overkomt beslist niet iedere burger in een vergelijkbare situatie.
Hier ligt de kern van het probleem. Het zal de belastingbetaler werkelijk buitengewoon shockeren indien de Tweede Kamer de minister (en met hem Herfkens) laat wegkomen op de wijze zoals hij voorstaat te weten tegen betalen van $1,- gedurende één jaar volstrekt ongecontroleerd in New York gratis VN-werk te verrichten. Zo Herfkens al voor niks werk zou moeten verrichten, dan dient zij dat te doen in bijvoorbeeld een zorginstelling in Nederland, alwaar een prikklok aanwezig is welke noteert dat zij haar activiteiten om 08.00 uur aanvangt, een middagpauze heeft van pakweg 45 minuten om vervolgens haar dagtaak te beëindigen om 16.15 uur en dat gedurende één jaar. Een afdelingshoofd geeft wel aan wat moet gebeuren. De oplossing van de minster vraagt om burgerlijke ongehoorzaamheid.
Mr. R.A.C.M. van Dijk is advocaat
in Bergen op Zoom.
Sunday, September 14, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment