Tweede Kamer kan Herfkens-deal repareren

De deal tussen Eveline Herfkens en minister Verhagen betekent nog niet definitief dat de Nederlandse belastingbetaler zijn geld kwijt is. Als de Kamer wil, kan er nog veel worden rechtgezet

Door Eric Vrijsen

Van Eveline Herfkens (PvdA) kun je veel zeggen, maar ze geeft toch nog een jaarsalaris van 120.000 dollar toe. Ze erkent daarmee volmondig dat ze fout zat, of niet soms?

Tussen 2002 en 2007 had ze ten onrechte 280.000 dollar aan Nederlandse huursubsidie ontvangen. CDA-minister Maxime Verhagen (Buitenlandse Zaken) beloofde eind mei het bedrag geheel of gedeeltelijk terug te vorderen. Nu neemt hij genoegen met Herfkens’ gebaar om één jaar bij de VN te werken voor één symbolische dollar.



Dwingen
Niemand had haar daartoe kunnen dwingen, behalve het VN Ontwikkelingsproject (UNDP), haar werkgever. In 2002 kreeg Herfkens een duidelijk arbeidsreglement waarin stond dat ze van niemand anders geld mocht ontvangen. Ze tekende voor ontvangst. Dat ze toch 280.000 dollar aannam uit Nederland, was dus niet toegestaan. Maar de VN bedekte het met de mantel der liefde: ‘Ze was te goeder trouw.’

Dat laatste is natuurlijk onzin. Herfkens was niet alleen minister, maar ook bewindvoerder bij de Wereldbank geweest. Ze móet hebben geweten dat het niet mocht.

Maar juridisch is dat nu niet meer hard te maken. Hoe moreel verwerpelijk Herfkens in Nederlandse ogen ook handelde, Verhagen is in een rechtszaak kansloos. In juridische zin leeft Herfkens namelijk in conflict met de VN. Een rechter in New York zal al snel oordelen dat Verhagen daar niks mee te maken heeft.

Nog niet dood
Politiek is deze veelbesproken zaak echter nog niet dood. CDA en PvdA dekken Verhagen. Maar VVD, SP, PVV en CU pleiten tóch voor rechtszaken. Verhagen zal dat afwimpelen: ‘Dat kost kapitalen aan advocaten en het leidt tot niets.’

Toch kunnen de partijen nog veel rechtzetten. Ze kunnen proberen de begroting van Buitenlandse Zaken met 120.000 dollar, maar het liefst 280.000 dollar te verminderen. Dat geld kan makkelijk worden bespaard door de jaarlijkse bijdragen van tientallen miljoenen aan het VN Ontwikkelingsproject dienovereenkomstig te verminderen. Want: ‘Onze lieve Eveline werkt nu toch een jaartje voor één armzalige buck bij jullie!’

Zo keert de foutief uitgekeerde 280.000 dollar toch nog (deels) terug naar de Nederlandse belastingbetaler. En misschien nog belangrijker: die kauwgumachtige VN-organisatie met zijn ‘te goeder trouw’-directie wordt, althans symbolisch, op zijn nummer gezet.

Dat is in het belang van de armoedebestrijding. Verhagen en PvdA-collega Bert Koenders van Ontwikkelingssamenwerking moeten dus niet aankomen met een jammerklacht dat ‘de armen hier niet onder mogen lijden’.