De PvdA heeft het vertrouwen van de burgers verloren. De positie van Wouter Bos staat weer ter discussie en die van Mariëtte Hamer ook. Het eerste slachtoffer is er al: Nebahat Albayrak, het allochtone PvdA-boegbeeld in het kabinet.
Allochtone boegbeeld Albayrak is eerste slachtoffer bij PvdA
De Partij van de Arbeid is de grote verliezer van de Europese verkiezingen.
Zelfs Ad Melkert, de PvdA-lijsttrekker bij de Fortuyn-verkiezingen van 2002 deed het nog iets minder slecht. Dat verlies komt niet uit de lucht vallen. Want wat heeft de PvdA de burgers eigenlijk te bieden? Niemand die het kan zeggen.
Bij de Europese verkiezingen profileerde de PvdA zich met een ‘ander Europa’. Wat dat is? De PvdA gunde de kiezers in 2005 een referendum over de Europese Grondwet (meer macht voor Brussel, dus).
Niet populair
Wouter Bos beloofde vervolgens opnieuw een referendum als er weer zoiets kwam (en dat kwam er), maar trok zijn verkiezingsbelofte in. En bij het andere Europa van de PvdA, daar hoort Turkije gewoon bij. Dat mag je vinden, maar populair word je er niet mee.
Het probleem is uiteraard breder. De SP wil gewoon hogere uitkeringen, gratis dure zorg, geen hogere AOW-leeftijd en een hoger minimumloon. Hoe heilloos dat verzorgingsstaatgeloof ook moge zijn, het is wel helder.
De SP neemt in dat opzicht zo ongeveer de positie in van de PvdA van vroeger. Maar de PvdA was eerst tegen en nu voor een hogere AOW-leeftijd. Hoe willen Bos enHamer dat verkopen?
Geflirt met islam
De PvdA wordt ook gekneveld door de eigen, doelbewust gezochte populariteit onder allochtonen - moslims in het bijzonder. Dat leverde in 2006 extra gemeenteraadszetels op en ook in de Tweede Kamer dankt de PvdA een enkele zetel aan de allochtone stem.
Maar wat wint de PvdA bij de rest van Nederland met het geflirt van Job Cohen enElla Vogelaar met de islam? PvdA-minister Eberhard van der Laan wil de immigratie van ongeletterden nu wel terugdringen, maar dat was tot een week geleden nooit een PvdA-thema, integendeel.
De PvdA draait en keert en wisselt van standpunt zonder zich te verantwoorden. De PvdA zou en moest meeregeren en leverde daarvoor het ene na het andere strijdpunt in, inclusief het geëiste Irak-onderzoek en de JSF-straaljager die men niet wilde.
Zakkenvullerij
Het zijn veelal PvdA’ers die niet terugdeinzen voor zakkenvullerij en hun almacht in toezichthoudende functies verwaarlozen.
Zolang de kiezers niet weglopen maakt niemand zich druk. Maar dat doen ze wel. Bij de Europese verkiezingen gingen PvdA-kiezers trouwens vooral richting vluchtheuvel D66. Niet naar de eerder gevreesde SP en (nog) nauwelijks naar de nieuwe PvdA-vrees, Geert Wilders.
Bij volgende Kamerverkiezingen kan Wilders trouwens alsnog toeslaan in de PvdA-gelederen.
Schuld
En zo is de PvdA nu een kruiwagen vol kikkers, iedereen geeft de ander de schuld of hoopt (zoals Wouter Bos) gewoon op betere tijden. Maar op enig moment resulteren verkiezingsnederlagen in Bijltjesdagen.
Dat kan fractieleider Mariëtte Hamer treffen, dat kan ook Wouter Bos treffen. Het kan het kabinet treffen.
Het eerste slachtoffer is er al. Dat is Nebahat Albayrak, het allochtone PvdA-boegbeeld in het kabinet, de staatssecretaris verantwoordelijk voor de immigratie.
Albayrak wordt sinds een week door PvdA-minister Eberhard van der Laan afgetroefden buitenspel gezet. De PvdA moet kennelijk even afstand nemen van de allochtonen in de hoop de autochtonen terug te winnen.
No comments:
Post a Comment